Ένα νέο τριαντάφυλλο...

Στον χώρο των αρωμάτων, ένα από τα πιο σημαντικά συστατικά είναι το τριαντάφυλλο. Κεντρικό στην αλχημεία πολλών συνθέσεων, είναι τόσο σημαντικό όσο η μαγιά στο ψωμί. Ένα στοιχείο ισχυρό και ταυτόχρονα διακριτικό, μπορεί να είναι η κεντρική νότα η οποία είτε χαρίζει κλασική θηλυκότητα ή παραμένει διακριτική, προσθέτοντας ένα μαγευτικό ανατολίτικο χαρακτήρα. Τα τριαντάφυλλα που καλλιεργούνται για το άρωμά τους  διαφέρουν πολύ από αυτά που χαρίζουμε σε αγαπημένα πρόσωπα.

Η ομορφιά των αρωματικών τριαντάφυλλων δεν είναι για τα μάτια του κόσμου. Παραμένει κρυφή μέχρι να ανθίσουν σε ένα μόνο πρωί, και τότε πρέπει να συλλεχθούν σε μία μέρα, πριν ο ήλιος τα κάψει. Μετά τη συλλογή τους, επεξεργάζονται σε χάλκινους αποστακτήρες με τεχνικές που δεν έχουν αλλάξει για πολλές γενιές.

Ίσως πιο ενδιαφέρον είναι ότι οι τύποι ρόδου που χρησιμοποιούνται για αρώματα έχουν παραμείνει οι ίδιοι με μερικές ράτσες να παραμένουν απαράλλαχτες από το 500 π.Χ. Οι εταιρείες αρωμάτων δεν αναζητούν καινοτομίες, αλλά βασίζονται στις παραδόσεις και τους μύθους που χάνονται σε βάθος χρόνου αντιστεκόμενοι έτσι στην τάση των συνθετικών συστατικών που πολλές φορές χρησιμοποιούνται.

Για χρόνια, αυτή η προσκόλληση στο παρελθόν ενοχλούσε τον Francis Kurkdjian (δεξιά), ο οποίος απογοητευόταν από τους δύο μόνο τύπους τριαντάφυλλων (Δαμασκού και Centifolia) που χρησιμοποιούνταν για τα αρώματα. Δεδομένης της σημασίας του ρόδου, της χρησιμότητάς καθώς και του κόστος του (μπορεί να χρειαστούν εώς και 60,000 τριαντάφυλλα για 30ml ελαίου), θέλησε να καλλιεργήσει νέες εναλλακτικές, πιο πλούσιες και πιο φρουτώδεις. Έχοντας μεγάλη εμπειρία ως δημιουργός των κλασικών Jean Paul Gaultier Le Male και Narciso for Her, καθώς  και της δικιάς του σειράς αρωμάτων ήταν οπλισμένος με ιδέες και έμπνευση.